کاربرد سازه های اساسی تئوری شناخت اجتماعی در پیشگویی پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال ۹۲-۱۳۹۱

زمینه و هدف: یکی از مهم ترین معیارهای کارایی نظام آموزشی، پیشرفت تحصیلی فراگیران می باشد؛ به طوری که کشف و مطالعه عوامل تأثیرگذار بر آن، به پیشرفت نظام آموزشی می انجامد. هدف از این مطالعه، شناخت عوامل مؤثر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان بر اساس سازه های تئوری شناخت اجتماعی بود.   روش کار: مطالعه حاضر به صورت مقطعی و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی منظم بر روی 428 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در سال تحصیلی 92-1391 انجام شد. جهت تعیین پیشرفت تحصیلی از تفاضل میانگین نمرات دروس تئوری (غیر از دروس عمومی) دو ترم آخر استفاده گردید. اطلاعات توسط پرسش نامه دموگرافیک و پرسش نامه های استاندارد خودکارامدی تحصیلی، استرس تحصیلی، حمایت اجتماعی چند بعدی و انتظار پیامد دانشجو جمع آوری شد و سپس توسط نرم افزار آماری spss و به وسیله آزمون های آماری مناسب تجزیه و تحلیل گردید.   یافته ها: در این مطالعه خودکارامدی، استرس تحصیلی و دانشکده پیشگویی کننده مستقیم پیشرفت تحصیلی بودند و حمایت اجتماعی، استرس تحصیلی و محل اخذ دیپلم اثر غیر مستقیمی (از طریق خودکارامدی) بر پیشرفت تحصیلی داشتند. خودکارامدی تحصیلی، استرس تحصیلی و دانشکده در دانشجویان دختر و خودکارامدی تحصیلی و دانشکده در دانشجویان پسر پیشگویی کننده پیشرفت تحصیلی بودند.   نتیجه گیری: با توجه به تأثیر خودکارامدی و استرس در پیشرفت تحصیلی، می توان با طراحی مداخلات مناسب از استراتژی هایی جهت افزایش خودکارامدی و مدیریت استرس تحصیلی در دانشجویان (به ویژه پزشکی) استفاده نمود.